شنبه، ۱۰ خرداد ۱۴۰۴
تفاوت خودشناسی، خودآگاهی و ذهن آگاهی
با اینکه این سه تا واژه شبیه به نظر میان، ولی هرکدوم معنای خاص خودشون رو دارن و مکمل همدیگه هستن:
🔹 خودشناسی (Self-Knowledge)
یعنی بدونی "کی هستی".
که شامل شناخت ارزشها، باورها، نیازها، نقاط قوت و ضعف، الگوهای رفتاری و حتی اهداف درونیات میشه.
با خودشناسی، بهتر میتونی مسیر زندگی و اهدافت رو انتخاب کنی، تصمیمهات آگاهانهتر میشن و در مسیر رشد شخصی قرار میگیری.
مثال:
اینکه بدونی چه ارزشها و همینطور الگوهایی در روابط شخصیت داره بهت کمک میکنه که هم روابطت رو بهتر انتخاب کنی و هم تو رو از دامهایی که به دلیل الگوهات ممکنه درگیرشون بشی آگاه میکنه که میتونه کمک کنه تصمیمهای بهتر و متفاوتی در روابطتت بگیری.
🔹 خودآگاهی (Self-Awareness)
یعنی در لحظه متوجه افکار، احساسات و رفتارهای خودت باشی.
خودآگاهی یعنی بدونی الآن دقیقاً به چی فکر میکنی، چه حسی رو تجربه میکنی، چرا این حس رو داری و چطور به اون واکنش نشون میدی.
خودآگاهی پایهی کنترل هیجانات، مدیریت رفتار و ایجاد تغییرات واقعیه.
مثال:
متوجه شی که وقتی کسی ازت انتقاد میکنه، بدنت منقبض میشه و سریع دفاعی رفتار میکنی.
🔹 ذهنآگاهی (Mindfulness)
یعنی حضور کامل در لحظهی اکنون، بدون قضاوت.
تمارین مایندفولنس و ذهن آگاهی کمک میکنه از افکار پریشان، پشیمونی از گذشته یا نگرانی از آینده جدا شی و فقط "باشی". (BEING)
با ذهنآگاهی، هم آرامش بیشتری تجربه میکنی، هم تمرکز و کیفیت روابطت بهتر میشن.
مثال:
وقتی غذا میخوری، فقط روی طعم، بو و حس غذا تمرکز کنی، نه روی فکرهای بیربط.